نابغه هایی که اختلال روانی داشتند

تعداد نابغه هایی که اختلال روانی داشتند تا حدی زیاد است که گاهی اوقات برخی روانشناسان نبوغ و اختلال روانی را همانند دو روی سکه می‌دانند. به هر حال ما در اینجا ۷ نابغه و فرد تاریخ ساز را به شما معرفی خواهیم کرد که دارای نوعی از اختلالات روانی بودند.

۱- آبراهام لینکن (افسردگی)

آبراهام لینکن

آبراهام لینکن یک منجی بزرگ برای آمریکا بود و این کشور را در یکی از دشوارترین مراحل تاریخی خودش رهبری کرد در حالی که در بیشتر عمرش مبتلا به افسردگی بود. مطابق اظهارات یکی از شرح حال نگاران لینکن، نامه‌های به جا مانده از یکی دوستان او نشان می‌دهد که گفته است: “لینکن افسرده‌ترین فردی است که تا به حال دیده‌ام”. هم اعضای خانواده مادری و هم اعضای خانواده پدری لینکن علایم شدید افسردگی را نشان می‌دادند و احتمالاً افسردگی او نیز منشاء زیستی داشته است. شعری منسوب به لینکن یافت شده است که او در سال ۱۸۳۸ درباره خودکشی با خود صحبت می‌کند. او در سال ۱۸۶۵ در سن ۵۶ سالگی درگذشت.

۲- لودویگ فان بتهوون (اختلال دوقطبی)

بتهوون

هنگامی که بتهوون در سال ۱۸۲۷ از نارسایی کبد درگذشت، او برای چند دهه بسیاری از مشکلات جسمانی خود را با الکل درمان می‌کرد! متاسفانه بسیاری از مشکلاتی که او از آن‌ها در رنج بود توسط داروهای امروزی به سادگی قابل درمان هستند که یکی از آن‌ها اختلال دوقطبی است. او در بین دوستانش به شیدایی معروف بود و هنگامی که خلق او در حالت مانیک بود می‌توانست بسیاری از کارهایش را با هم انجام دهد. او یک بار دست به خودکشی زد اما موفق نشد و به دلیل ضعف‌های جسمی که داشت در سال ۱۸۲۷ در ۵۷ سالگی درگذشت.

۳- ادوارد مونش (حملات پانیک)

ادوراد مونش

ادوارد مونش (متولد ۱۸۶۳ و درگذشت ۱۹۴۴) نقاش بزرگ نروژی در سبک اکسپرسونیسم بود که مبتلا به حملات پانیک یا هراس بود. تجربه این حملات سبب شد که او بارها و بارها خود را به این شرایط برگرداند و در نهایت چند شاهکار خلق کند. باید اشاره شود که اختلال روانی در خانواده مونش شایع بود به طوری که همزمان با او خواهرش نیز به خاطر اختلال دوقطبی در یک بیمارستان روانی بستری بود.

۴- چارلز دیکنز (افسردگی)

چارلز دیکنز

دیکنز فردی بود که در اواسط دهه سوم عمرش مشهورترین نویسنده جهان بود. دیکنز کودکی سختی داشت و وقتی پدرش در ۱۲ سالگی او به زندان افتاد چارلز مجبور شد مدتی را در یک کارخانه چکمه سازی کار کند. در نهایت این زندگی سخت سبب شد که او کم کم افسرده گردد. یکی از دوستان دیکنز نوشته است که هر بار دیکنز شروع به کار بر روی یک پروژه جدید می‌کند حالش بدتر می‌گردد. افسردگی او با بالا رفتن سن‌اش بیشتر می‌شد تا اینکه از همسرش جدا شد.

۵- چارلز داروین (آگورافوبی)

چالز داروین

آگورافوبی یک اختلال روانی است که در آن فرد از قرار گرفتن در مکان‌های بسته همانند سینما یا فروشگاه و یا جاهایی که امکان فرار وجود ندارد همانند روی پل‌ها می‌ترسد. چالز داروین که یکی از بزرگترین انسان‌های تاریخ بشر بوده است از این اختلال در رنج بود. پژوهشگران هنوز هم درباره مشکل واقعی داروین اختلاف نظر دارند اما آن‌ها در هر حال بسیار شدید و آزرنده بوده‌اند. او از تماس و ارتباط با مردم می‌ترسید و کار به جایی رسیده بود که حتی از صحبت کردن با فرزندانش نیز اجتناب می‌کرد. او حتی در نامه‌ای از افکار خودکشی خود به خاطر چاپ کتاب منشاء انواع خبر داد. پژوهشگران عقده دارند که او حتی از اختلال وسواس و خودبیماری انگاری نیز در رنج بوده است.

۶- نیوتن (همه اختلال ها)

نیوتن

نیوتون یکی از بزرگترین دانشمندان تمام تاریخ است. نیوتن از نوسانات شدید خلقی در نوسان بود که نشان دهنده وجود اختلال دوقطبی در او است. همچنین رگه‌هایی از روانپریشی نیز در او دیده شده است و دلیل آن وجود نشانه‌های هذیان در نامه‌های اوست. ناتوانی او در ارتباط با مردم شاید نشان دهنده وجود اختلال طیف اوتیسم در او باشد. با وجود این مشکلات او به فعالیت علمی ادامه می‌داد و نام خود را در تاریخ علم جاودانه کرد.

۷- لئو تولستوی (افسردگی)

تولستوی

تولستوی تا اواسط عمرش علایم افسردگی را نشان نداده بود او وقتی این علایم را نشان داد شدت آن بسیار زیاد بود. این اختلال تغییرات شدید شخصیتی در تولستوی به وجود آورد به طوری که به فکر بخشش تمام اموالش، زندگی کردن بدون همسر و تغییر در اعتقادات مذهبی‌اش افتاد. او در این دوران از زندگی‌اش مصصم شد که نویسندگی را رها کند و حتی اظهار داشت: “هنر نه تنها بی مصرف است بلکه مضر نیز می‌باشد”. با وجود داشتن یک خانواده ثروتمند، مشهور شدن در نویسندگی و داشتن ۱۳ فرزند، او تصمیم به خودکشی گرفت هر چند این اتفاق نیفتاد.

پنجره جوهری: بهترین شیوه برای کسب خودآگاهی

برخلاف تصور شما! پنجره جوهری نامش را از درآمیختن نام‌های کوچک ابداع کننده‌هایش یعنی جوزف لوفت و هری اینگهام کسب کرد است و از جوهر ساخته نشده است! این پنجره چهار خانه، خود آگاهی را به چهار نوع مختلف تقسیم می‌کند: آشکار، تاریک، پوشیده و ناشناخته.

پنجره جوهری

شما می‌توانید پنجره جوهری را به‌عنوان وسیله‌ایی برای بررسی و تفکر درباره این که چگونه رفتار می‌کنید و چه چیزی شما را با انگیزه می‌کند به کار ببرید. و همچنین این پنجره به شما این فرصت را می‌دهد که حوزه‌هایی از زندگی‌تان را که احتمالاً قبلا هرگز درباره آن نیندیشیده‌اید را اکتشاف کنید. همین طور که در زندگی بیشتر خود را می‌شناسید، اندازه هر یک از این چهار پنجره می‌تواند تنظیم شود. برای مثال اگر شما خود آگاهی پایینی دارید احتمال دارد که خانه‌های پنجره در سمت چپ (آشکار و پوشیده) کوچکتر باشند، اما به همان اندازه که شما خود‌آگاهی‌تان را رشد دهید این پنجره‌ها بزرگ می‌شوند و در مقابل خانه تاریک این پنجره کوچک تر می‌شود. در زیر هر خانه این پنجره را بیشتر توضیح می‌دهیم.

خودآگاهی

بخش آشکار

چیزهایی که افراد دیگر درباره شما می‌دانند و همچنین چیزهایی که شما درباره خودتان می‌دانید. این جنبه‌ها شامل مواردی است همچون:

- اطلاعات واقعی: جایی که زندگی می‌کنید، روابطی که دارید، فرزندان، شغل و مواردی از این دست.

– احساسات: افراد و چیزهایی که دوست دارید و به آن‌ها اهمیت می‌دهید.

- انگیزش: چیزی که باعث می‌شود شما شروع به کار کرده و به آن کار اهمیت دهید.

- رفتارها: اینکه چگونه با مردم رفتار و تعامل می‌کنید.

- خواسته‌ها: اهداف و خواسته‌های‌تان در زندگی.

بخش تاریک

چیزهایی که دیگران درباره شما می‌دانند و می‌بینند اما شما از آن‌ها بی‌خبر هستید. این بخش را می‌توان تاحدودی معادل اصطلاح “سایه” در نظریه یونگ دانست. تقریباً هر فردی نقاط تاریک دارد. شما باید به جنبه‌هایی از زندگی و شخصیت‌تان که تاکنون برایتان ناشناخته بوده‌اند آگاه شوید. برای مثال مردم شما را به‌عنوان فردی الهام بخش و خلاق می‌بینند اما شما اعتقاد دارید تا‌کنون کار خاصی نکرده‌اید که این ویژگی را در خود دیده باشید.

بخش پوشیده

چیزهایی که فقط خودم تان درباره خود میدانید و از دیگران پنهان می‌کنید. ممکن است نقطه نظری برای خودتان داشته باشید که آن‌ها را پوشیده و خصوصی نگه می‌دارید. همچنان که افراد دیگر را بیشتر می‌شناسید، ممکن است تصمیم بگیرید که از طریق خود افشایی، اطلاعات بیشتری را درباره خودتان در میان بگذارید. ممکن است وقتی نسبت به کسی احساس اطمینان می‌کنید و احساس می‌کنید که می‌توانید به او اعتماد کنید تصمیم بگیرید که اطلاعات شخصی خود را با او در میان بگذارید. همچنین ممکن است احساس کنید که لازم نیست همکاران‌تان درباره فعالیت‌هایی که شما در خارج از شغل‌تان به آن‌ها می‌پردازید چیزی بدانند.

بخش ناشناخته

چیزهایی که هرگز قادر نخواهید بود درباره خود بدانید و هیچ کس دیگری نیز از آن‌ها آگاه نیست. شما ممکن است مهارت‌هایی را که دارید دست کم بگیرید. حتی ممکن است که همه توانایی‌های طبیعی‌تان را نیز نشناسید. ممکن است رفتارها و نگرش‌هایی وجود داشته باشند که شما از کودکی آن‌ها را داشته‌اید ولی توجه کمی به آن‌ها کرده‌ایید در حالی که آن‌ها بر رفتار شما به‌عنوان یک بزرگسال تأثیر دارند. برای مثال شما ممکن است اعتماد به مردم را سخت بدانید چون‌که وقتی یک بچه بودید احساس رها شدن کرده‌ایید و اگر چه همیشه مهربان،یاری‌گر و مودب هستید ولی در شکل دادن دوستی نیاز به زمان دارید.

خودآگاهی

چگونه خودم را بهتر بشناسم؟

یک پنجره جوهری بکشید، همه چیز را درباره خودتان فهرست کنید: مهارت‌ها، استعدادها، احساسات، و افکارتان. همچنین از افراد دور و برتان بخواهید که هرچیزی را درباره شما می‌دانند بگویند. سپس آن‌ها را با چیزهایی که خودتان درباره خودتان می‌گویید تطبیق دهید تا ببینید دیگران چه چیزهایی درباره شما گفته‌اند که خودتان نمی‌دانستید و چه چیزهایی را نگفته‌اند درحالی که شما آن‌ها را دارید.

شما باید در نهایت به موارد زیر بیندیشید و سعی کنید جنبه‌های تاریک و ناشناخته خود را کشف کنید.

- آگاهی از ویژگیهای بدنی و جسمانی (کمی چاق‌ام)

- آگاهی از نقاط قوت (خلاقیتم خوب است)

- آگاهی از نقاط ضعف (از حرف زدن در جمع می‌ترسم)

- آگاهی از افکار خود (همیشه شکست می‌خورم)

- آگاهی از باورها و ارزشهای خود (هیچوق محیط را آلوده نمی‌کنم)

- آگاهی از اهداف خود (می‌خواهم اطرافیانم در آرامش باشند)

- آگاهی از اینکه از نظر دیگران چگونه هستید (از نظر دیگران خسیس هستم)

- آگاهی از ابعاد عاطفی‌تان (در روابط خود کمی زود اعتماد می‌کنم چون نیاز به محبت دارم)